Szanowni Państwo,
zapraszamy serdecznie do Krzywej Hali (Plac Piłsudskiego 1) 7 lutego 2024 r. (środa) o godz. 17.00 na koncert retro i opowieść o Elżbiecie Barszczewskiej „Elżbieta Barszczewska gwiazda kina i jej epoka”. Program słowno-muzyczny poświęcony wielkiej aktorce Elżbiecie Barszczewskiej opowiedziany zostanie m.in. cytatami z publikacji jej ciotki, pisarki Marii Dąbrowskiej, zilustrowany najpiękniejszymi piosenkami dwudziestolecia międzywojennego.

Podczas spotkania wystąpią:

Igor Strojecki – słowo i prowadzenie,

Wojciech Dąbrowski – śpiew.

Igor Strojecki – pasjonat genealogii, publicysta, jest autorem i inicjatorem wielu wystaw oraz wydarzeń poświęconych jego przodkom, m.in. aktorce Elżbiecie Barszczewskiej, podróżnikowi i fotografowi Leonowi Barszczewskiemu czy psychologowi i wynalazcy Julianowi Ochorowiczowi, prezentowanych w muzeach i instytucjach kultury w całej Polsce. Za swoją społeczną działalność został uhonorowany m.in. nagrodą Ludomira Benedyktowicza, Nagrodą Złotego Jacka, Złotym Liściem Retro 2014. W 2021 r. został odznaczony przez prezydenta Uzbekistanu medalem „30-lecia Niepodległości Uzbekistanu” za propagowanie dziedzictwa i kultury tego kraju. Członek Światowego Towarzystwa Badań, Ochrony i Popularyzacji Dziedzictwa Kulturowego Uzbekistanu.

Wojciech Dąbrowski – piosenkarz, konferansjer, satyryk, autor tekstów piosenek i muzyki, dziennikarz, popularyzator dawnej piosenki, organizator i dyrektor artystyczny Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga, działacz harcerski i nauczyciel.

=====================

O ELŻBIECIE BARSZCZEWSKIEJ (1913-1987)

Elżbieta Barszczewska urodziła się 29 listopada 1913 roku w Warszawie. Była jedyną córką Marii Szumskiej (Maria Szumska była pierwowzorem Anki Niechcicówny w ,,Nocach i dniach”) i Witolda Barszczewskiego, przemysłowca i człowieka majętnego, zakochanego z wzajemnością w Marii, lecz żonatego (córkę uznał i dał jej swoje nazwisko).

Elżbieta Barszczewska maturę zdała w 1932 r. w warszawskim Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej ukończyła w roku 1934. W tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Polskiego rolą Heleny w „Śnie nocy letniej” Szekspira w reżyserii Leona Schillera. W swojej karierze teatralnej, grała głównie w Warszawie (Teatr Polski i Teatr Narodowy), stworzyła znakomite role w najwybitniejszych, należących do klasyki dramatach. Grała Ofelię, Lillę Wenedę (później Rosę Weneda), Elektrę, Norę, Marię Stuart i in.

Do 1939 roku Barszczewska zagrała też w kilkunastu filmach, przeważnie główne role, stając się gwiazdą przedwojennej kinematografii (zagrała m.in. rolę Stefci Rudeckiej w „Trędowatej”).

Podczas okupacji pracowała w Warszawie jako kelnerka w kawiarni U aktorek. Brała też udział w tajnych koncertach poezji polskiej. Wystąpiła w konspiracyjnym „Irydionie” Zygmunta Krasińskiego przygotowanym przez jej męża Mariana Wyrzykowskiego (1942). Mieszkała wówczas w kamienicy przy ul. Chocimskiej, która spłonęła w Powstaniu Warszawskim (a wraz z nią spaliły się wszystkie jej pamiątki rodzinne).

Pożegnała się ze sceną w 1981 roku wcielając się w postać wielkiej aktorki przełomu XIX i XX wieku Sary Bernhardt w kameralnym spektaklu „Wspomnienie” Johna Murella. Zmarła 14 października 1987 roku w Warszawie.